Γράφει η Νατάσα Μακρή 
Μια όμορφη εκδήλωση/συζήτηση πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, 19/4, στις 7:30μμ, στον Πολυχώρο Τέχνης και Σκέψης (Χατζηδάκειο) με θέμα: «Βία στα σχολεία! Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω;», από την ΕΛΜΕ και τον Διδασκαλικό Σύλλογο Ξάνθης.
Ομιλητές ήταν:
- η κ. Μαρία Γεωργαρίου, Εκπαιδευτικός, Μέλος ΚΕΜΕΤΕ
- ο κ. Δημήτρης Κ. Αναγνωστόπουλος, Παιδοψυχίατρος, Ομότιμος Καθηγητής
- ο κ. Ιρφάν Μαμούτ, Σχολικός Ψυχολόγος, Εκπρόσωπος του Κέντρου Πρόληψης Έκφραση και,
- ο κ. Θοδωρής Σαραφίδης, Εκπαιδευτικός, Κοινωνιολόγος, Οργανωτικός Ψυχολόγος, Κυβερνητικός επιστήμονας.
Η συζήτηση που αφορούσε τη βία και την επιθετικότητα στην κοινωνία και ιδιαίτερα στο σχολείο έδινε μια άλλη οπτική στο θέμα. Έψαχνε τις αιτίες. Αν καταλάβουμε το γιατί ίσως τότε καταλάβουμε και τους θύτες-παιδιά κι έτσι μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε για να μην ψάχνουν θύματα.
Τα τωρινά παιδιά μεγαλώνουν σε μια βίαιη συνεχή κρίση, της κοινωνίας, της οικονομίας των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.
Βιώνουν την ιδεολογία του μονόδρομου, για παράδειγμα, καταδικάζουν τα ΜΜΕ κάθε τρομοκρατική απόπειρα εναντίον του Ισραήλ χωρίς όμως να γίνεται στον ίδιο βαθμό κι όταν το Ισραήλ επιτίθεται εναντίον της Παλαιστίνης.
Μαθαίνουν από τα μικράτα τους να κατασκευάζουν τον κακό άλλο, όπου εκεί έγκειται το συναίσθημα ότι πάντα φταίνε οι άλλοι.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής τους καλλιεργεί την αποπροσωποποίηση, το αίσθημα ότι ο εαυτός τους δεν είναι αληθινός, ότι είναι αποκολλημένος από το σώμα τους. Τον παρατηρούν απ’ έξω, με την έννοια ότι νιώθουν το σώμα ή τις σκέψεις τους σαν κάτι ξένο, έχουν την αίσθηση ότι η πραγματικότητα είναι σαν όνειρο ή σαν ταινία, ή ότι το σώμα τους λειτουργεί και κινείται μηχανικά σαν ρομπότ, έχοντας ωστόσο πλήρη έλεγχο των κινήσεών του.
Ο μηχανισμός δημιουργίας ενοχής καλλιεργείται από εξωτερικούς παράγοντες και αφυπνίζει συγκεκριμένους τομείς του ψυχισμού τους και τα καθιστά ενοχικούς χαρακτήρες.
Η πολιτική του σοκ της νέας παγκόσμιας τάξης, που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ δημιουργείται από τον καπιταλισμό κι αυτός με τη σειρά του δημιουργεί μια διυλισμένη οργή, που διοχετεύεται μέσα από αδιάσειστα δεδομένα. Στην κυρίαρχη ιδεολογία της εποχής μας, την οικονομική επανάσταση των ελεύθερων αγορών, η παγκόσμια νίκη του νεοφιλελεύθερου κινήματος δεν υπήρξε ειρηνική. Υπήρξε εκμετάλλευση επανειλημμένη της βία και μια σειρά από τρομακτικά σοκ για να επιβάλουν ακραίες πολιτικές.
Ο ρόλος που παίζουν τα ΜΜΕ με την αναμετάδοση σκληρών και βίαιων σκηνών κάνει τα παιδιά να απευαισθητοποιηθούν με αποτέλεσμα να γίνονται πιο βίαια.
Η σημασία των προτύπων, η αποδόμηση κάθε αξίας αρχών ακόμη και της ίδιας της οικογένειας που υπονομεύεται συστηματικά, έχει μεγάλη επίδραση στον χαρακτήρα τους.
Η ανεργία των νέων μας και το brain drain, όπου αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, είναι κι αυτό βία, γιατί στερούνται τη δυνατότητα και την προοπτική να δουλέψουν στην Ελλάδα.
Το σχολείο καταρρακώνεται, ο δάσκαλος είναι υποτιμημένος από χίλιες μεριές, οπότε παύει να αποτελεί πρότυπο ή να δημιουργεί πρότυπα.
Ο ρόλος της εκδραμάτισης, του μηχανισμού της ψυχικης άμυνας, της αποβολής της ανυπόφορης ψυχικής πραγματικότητητας, υπό την έννοια ότι αντιστρατεύεται τη σκέψη, κάνει τους νέους να ξεσπούν στον λάθος άνθρωπο, τη λάθος στιγμή.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, τι σόι κοινωνία θέλουμε να κάνουμε;
Μια κοινωνία όπου το ατομικό υπερισχύει έναντι του συλλογικού και το δίκαιο του ισχυρότερου υπερέχει ενανυι στου ασθενέστερου ή μία κοινωνία συμπεριλιπτική και δίκαιη;
Δεν υπάρχει ατομική ευθύνη χωρίς τη συλλογική και το αντίθετο.
Εν κατακλείδι, όταν ένα ή περισσότερα λουλούδια στον κήπο μας δεν ανθίζουν, δεν κατηγορούμε τα λουλούδια.
Έτσι δεν πρέπει να κατηγορούμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας, αλλά να ξαναμπούμε στην συζήτηση μαζί τους, πέρα από τάξεις, φυλές, φύλα, θρησκείες, παραβατικές ή μη συμπεριφορές, για ένα ελεύθερο και δημιουργικό σχολείο, όπως είπε κι ο κ. Θοδωρής Σαραφίδης, αντί τέλους.
Τη συζήτηση συντόνιζαν η Λία Δαμιανάκη, μέλος του ΔΣ ΕΛΜΕ Ξάνθης και η Χαρίκλεια Γιαννακίδου μέλος του ΔΣ του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν η κ. Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης, ο συντονιστής ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Ξάνθης κ. Αναστάσιος Καραδέδος και τα μέλη της ΝΕ, ο κ. Νίκος Παπαδημητρίου, ο κ. Δημήτρης Πολυχρόνης, η προαναφερόμενη Χαρίκλεια Γιαννακίδου και η υπογράφουσα το παρόν άρθρο.
