Η καλλιεργούμενη απαξίωση των εκπαιδευτικών (συχνά από την πολιτεία, στο πλαίσιο της σκληρής αντιπαράθεσης για τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που επιβάλλει αλλά και της απόκρυψης των τεράστιων ευθυνών της για τις δυσλειτουργίες της εκπαίδευσης), αποτελεί το ιδανικό περιβάλλον ενθάρρυνσης του φαινομένου των βίαιων επιθέσεων και πάσης φύσεως καταγγελιών – μηνύσεων κατά εκπαιδευτικών (πολύ νωπό το περιστατικό της απαράδεκτης επιχείρησης πολυήμερης κράτησης εκπαιδευτικών στη Ρόδο και της αποτελεσματικής παρέμβασης της Δ.Ο.Ε.). Στο παραπάνω πλαίσιο, ακόμα και το εξαιρετικής σημασίας φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού εμφανίζεται ότι, δήθεν, αντιμετωπίζεται μέσα από ηλεκτρονική πλατφόρμα, ακόμα και ανώνυμων καταγγελιών, ως να αφορά αποκλειστικά τον/την εκπαιδευτικό, ενώ αγνοούνται τα κοινωνικά – οικογενειακά γενεσιουργά αίτια και η ανάγκη στήριξης σχολείων και οικογενειών από ειδικευμένο προσωπικό (ψυχολόγοι – κοινωνικοί λειτουργοί …).
Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού που γιγαντώνονται σε περιόδους παρατεταμένων οικονομικών κρίσεων, όπως αυτή που επί σειρά ετών βιώνουμε, καθιστούν τους εκπαιδευτικούς ιδιαίτερα ευάλωτους.
Όταν μάλιστα προκύπτουν και ζητήματα ευθύνης σε σχέση με την ασφάλεια των μαθητών, οι πιθανότητες εμπλοκής των εκπαιδευτικών σε καταστάσεις που εγείρουν ποινικές ευθύνες αυξάνονται σημαντικά.
Η Δ.Ο.Ε. και κατά το παρελθόν είχε τονίσει την ανάγκη της σύνταξης κανονισμού λειτουργίας των σχολείων, μέσω του οποίου θα λύνονταν βασικά ζητήματα ορίων ευθύνης. Αυτό μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει με δυσάρεστα για το εκπαιδευτικό έργο και τους εκπαιδευτικούς αποτελέσματα.
Η πολιτεία οφείλει να πάψει να κρύβεται και να αναλάβει τις ευθύνες θωράκισης των εκπαιδευτικών κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.
Στην κατεύθυνση της διασφάλισης της εύρυθμης λειτουργίας των σχολείων, της ασφάλειας των μαθητών και της διασφάλισης των εκπαιδευτικών, η νομική σύμβουλος της Δ.Ο.Ε. συνέταξε, για λογαριασμό της Ομοσπονδίας, σχέδιο πρότασης νόμου, το οποίο το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. είχε υποβάλει προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, με στόχο την ενσωμάτωσή του σε νομοθέτημα του Υπουργείου.
Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, ούτε η παραπάνω πρόταση σχεδίου νόμου αλλά ούτε και κάποια αντίστοιχη υιοθετήθηκε από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.
Παραθέτουμε και αναδεικνύουμε και πάλι τις, περιεχόμενες και στο σχέδιο Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που ψηφίστηκε από την 92η Γ.Σ., προτάσεις της Δ.Ο.Ε. για νομοθετική διευθέτηση του ζητήματος:
ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ
«Σε Πλημμελήματα ή Πταίσματα, που φέρονται να έχουν τελεστεί κατά τον χρόνο άσκησης των διδακτικών και εργασιακών καθηκόντων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και εξ αφορμής αυτής, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 409-413 και 417-427 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, όπως κάθε φορά ισχύουν».
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
Η παρούσα διάταξη κρίνεται επιβεβλημένη, για την διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας των σχολείων και την ασφάλεια των μαθητών.
Ζητάμε:
- Την υιοθέτηση της πρότασης διάταξης νόμου που έχει κατατεθεί από το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.
- Σαφή οριοθέτηση της ευθύνης των εκπαιδευτικών, χωρίς δυνατότητα παρερμηνείας. Αυτό κρίνεται ιδιαίτερα σημαντικό σε σχέση με την ευθύνη για την ασφάλεια των μαθητών, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου οι μαθητές μετακινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, το ωράριο εργασίας και τη διασφάλιση των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων μας και την αντιμετώπιση του ζητήματος της αναπλήρωσης των εκπαιδευτικών που απουσιάζουν για οποιοδήποτε λόγο από το σχολείο (κανονικές άδειες, αναρρωτικές, συνδικαλιστικές, κλπ.).